SÜPRİZ TURTA....SÜPRİZ TAYİN....TAŞINMA......

"aaa yine mi taşınıyorsun" diyenleri duyuyorum şimdiden......

giderayak, tarifimi sevincceden arkadaşımın düzenlediği p.d.ç.s.e....37..ye göndereyimde ondan sonra ayrıntılara gireyim......kolay gelsin arkadaşım.....



öncelikle tayin istediğimizi ve yine Balıkesirin bi ilçesi olan Burhaniyeyi istediğimizi söylemek istiyorum......sonuç belli olana kadar yazmamıştım..şimdi tayin belli oldu....TAŞINIYORUZ....

sizleri yazarken kısa ama yaşarken uzuuun bir yolculuğa götüreceğim......10 yıllık evliliğim sürecinde ne kadar taşınmışım neler yaşamışım özetlemeye çalışacağım.....böyleliklede çocuklarıma hayatımı anlatacağıma buranın linkini veririm okurlar:)))

1. 1.EV....evlenip içine ilk girdiğim evim....Ankarada....bütün eşyalar o eve göre alınmış....taze gelin evi..heryer mobilya kokuyor.....ve gıcır gıcır eşya.....bu kadar taşınacağımı bilsem almazdım....

1. 2.EV....eşimin ilk görev yeri olan Bayburt....o zamanlar doğu görevi var...bizim için en uygun yer orası......eşim benden önce gidip ev arıyor....13 saatlik yol....çok uzak.....edebiyat öğrt.olmasına rağmen köye veriyorlar bizi......köyde ev bulmak zor.....lojmanda başkası oturuyor....ve bizim tuttuğumuz evin kapısını görünce ağlamak geliyor içimden......kapı açılıyor ve içeri doğru karanlık bir mağara gibi koridor....mutfak yok...banyo yok.....tuvalet merdiven altında..kapısı yok....bir perde tutturmuşlar...hemn yanında pınar başındaki çeşmelere benzer bir havt var...orası mutfağım olacak ...nasıl içim alacak.....meçhul.....uydu yok....trt de nede güzel filmler varmış..o zaman farkediyoruz.....farelerimiz akıllı...asla kapana kapılmıyor.....orada bir kaç ay oturuyoruz..dayanamıyorum..ev aramaya başlıyorum......

1. 3.EV....okula daha yakın bir ev buluyoruz.....yerden yüksek..altı ahır...sıcak olur bu ev Bayburtun soğuğunda......yaşasın tuvalet var...banyo var....kışın 3 cm lik buz tutuyor kayıyoruz ama olsun var sonuçta......seyyar bir mutfak var...bir lavaboya dört ayak çakmışlar..çeşmenin altına denk getirdimmi al sana mutfak...harika ..daha ne isteyebilirim ki.....en sevdiğim evim...en güzel evim....ve en fareli....geceleri kalkınca mutfaktan bi kaç fare koşuyor..bizi görünce korkuyorlar....kapanada kapılmıyorlar...ne yapsak evcilleştirsek mi.....bari eve işemezler:))

lojmana gözüm düşüyor....ve bize lojman hakkı doğuyor....

1. 4.EV....lojman çok küçük..yalnızca iki oda ,mutfak,banyo,tuvalet.....eşya çok nasıl sığılır ki....taşındığım evede arkadaşlar girecek..zaten her gece beraberiz ..bi kısmını orda bırakıyoruz eşyaların...yetecek kadar alıyoruz yanımıza.....sular donmuş.....pürmüzün ne olduğunu o zaman öğreniyorum.....musluklara tutuyoruz açılsın diye....tuz basıyoruz lavabolara..nafile....günler geçiyor....dışardan su getiriyoruz.....bi gece aniden su sesi duyuyorum..biz sevinçden dört köşe....artık kış boyunca musluk biraz kıvık bırakılarak kullanılyor.....donmasın yine diye.....derken eşimin askerliği......

1. 5.EV....asker öğretmen umudu ile bekliyoruz....hiç değilse oturduğumuz yerde kalırız...ama olmuyor..taşınmak bizim alın yazımız olmuş.....İstanbul çıkıyor karşımıza bu kez....hiçde sevmem büyük şehir..ama eşimdende ayrılamam.....bir yıllığına bi kaç parça eşya ile çıkıyoruz yola....yine eşim önden gidip tutuyor evi....ev büyük..güzel....ama eşya yok.....yerde süngerde yatıyoruz...tencerede pişirip kapağında yiyoruz...olmuyor....ev büyük...eşyasız evi temizlemek ölümle zulüm gibi geliyor bana....ve artık hamileyim...yokuş çıkmak zor.....yine ev arıyoruz.....daha aşağılarda bir ev.......

1. 6.EV....ev küçük...lojmanımı andırıyor.....biraz bakımsız ama huzurlu....komşu var...bahçe var....ee birazda akrepli....ilk gördüğümde cinnet geçiriyorum resmen.....olur buralarda diyorlar....alışmaya çalışıyorum...çok korkuyorum çok......hiç sevmedim İstanbulu....güzelde hatırlamayacağım sanırım....aylar geçiyor,kızımın doğmasına az kaldı.....eşimin askerliğinin bittiği gün kızımda doğuyor Kadıköy gatada......sevmediğim şehir kızımın doğum yeri oluyor.....iki günlükken kızım Ankaraya ailemizin yanına geliyoruz....tatil bitince doğruuuu Bayburta evimize..

hala lojmandayım....bir yıl sonra artık doğu görevi sona eriyor.....artık burdan gidebiliriz....dostluğu burda öğreniyorum.....diğer memur arkadaşlardan ayrılmak zor...ama herkes zamanı gelince gidecek diyoruz.....ve tayin isyioruz.....ilk tercihimiz Balıkesir...ama Kastamonu çıkıyor...Ankarayada yakın....iyi işte.....

1. 7.EV....Kastamonu inebolu......çok şaşırıyorum...denize kıyısı varmış.....çok seviniyorum...denizi seviyorum.....okula yakın oturmaya alışmışız......dibinden ev arıyoruz.....bulamıyoruz.....bi sokak gitsek sanki başka şehre gitmişiz gibi oluyor..hemen okulun çevresine tekrar dönüyoruz....önünden geçerken beğenmediğimiz evi arkasından beğenip tutuyoruz..kısmet dedikleri bu galiba......okulda görünüyor balkondan ....çok güzel....havadar....yerler eski evimi andıran tahtalarla döşeli....birazda ısınmıyor ev...camlar çok büyük......iki yıl oturuyorum orda....sonra ısınamadığımız için başka ev arıyoruz....

1. 8.EV....bir evin namını çok duyuyoruz...çok güzelmiş..adam içini yeni yaptırmış....merkezin içi neredeyse...ama çok kira istiyormuş.....olsun diyoruz...bi bakalım....birazda merak..içi nasıl acaba....pahalı der kaçarız sonra....ev sahibimiz bizi çok seviyor ve o anda bizim istediğimiz fiyata düşüyor.....ev anlatılanlara göre çok güzel değil...ama çıkacağım evden güzel....arkadaşlara ve merkeze yakın....canım yeşildomatesime dahada yakın......giriyoruz orayada....iki yılda orda kalıyoruz.....ve sonra hedefimiz olan Balıkesire tayin istiyoruz.....İneboluda denizin kıyısında yaptığımız piknikleri çok özleyeceğim.......ve can dostlarımı......

1. 9.EV....Balıkesir-gönen çıkıyor.....ama biz Burhaniyeyi istiyoruz....neyse hayırlısı......ev tutuluyor...uzun bir yolculuktan sonra eve yerleşiyorum.....ev kötü....balkonumda çok güzel bir asmam var...ama bu asma evime örümcek olarak geri dönüyor......zaten gönene alışamadım.....üç ay sonra anadolu liselerine tayin hakkı doğuyor......tamam diyoruz bu sefer burhaniye kesin.....ama yine çıkmıyor.....çıkan yer Bandırma.......

1. 10.EV....gönenle bandırma yakın....günlük ev aramaya geliyoruz....ramazanın ilk haftaları..oruçluyuz....susuzluk mahvediyor bizi......ev yok...olanlar pahalı.......okul uzak....kızım bire başlayacak......millet gideli iki hafta oldu..biz hala ev arıyoruz.....kızımın kaybı büyük......ama en sonunda bittiğimizi düşündüğümüz bi anda ev buluyoruz......ev çok güzel....kızımın okluluna yakın.....havadar.....kaloriferli....ilk kez oturacağım....her oda sıcak ..rüya gibi......taşıma şirketine veriyoruz evi.....kıra döke getiriyorlar.....kırdınız diyoruz..biz yapmadık abla diyorlar....ispat yok...kabulleniyoruz maalesef....evi seviyoruz,bandırmayı seviyoruz....marketlerine bayılıyoruz:))))

ama hedef burhaniye......dört aydır buradayım.....şansmı yoksa kadermi bilmiyorum...yine anadolu liseleri başvurusu...ve biz yine tayin istiyoruz.....bu sefer tuttu...burhaniye....bakalım hayırlı gelir bize inşallah.....

1. 11.EV....Burhaniye'deyiz......sakin bir ilçe....denize kıyısı yok ama 4 km lik bir uzaklıkta harika bir denizi var....yine aklımıza estikçe deniz kıyısına gidiyoruz,denize taş atıp bişeyler atıştırıyoruz...kaz dağlarının etkisiyle arada bir rüzgar çıkıyor ki günlerce esiyor...ama rahatsız olmuyor insan...evimizzz...evimiz çok güzel bu sefer..hepsinden güzel...eşimin ve kızımın okuluna uzak ama bizde okuldan uzak oturmaya alışıyoruz zaten...komşularda sessiz çoğu çalışıyor...ben evde pc başında başımızın tatlı belası facebook sayesinde birçok sanal komşu ediniyorum....hergün birbirimizde oturup kalkıyoruz..küçük kızım burada doğuyor..burada yürüyor ve burada konuşuyor ilk...yine hatıralrın dolup taştığı bir yeri arkamızda ve aklımızda bırakarak yeni hayaller peşine düşüyoruz.....burhaniye gerçekten çok zevkli bi yerdi yaaa...:))))

tabiki burada da 4 yıl kalıyoruz....ve aile destekli ev almaya karar veriyoruz...bu kadar taşınma yeter....bu kadar ev sahibi haşır neşirliğide......ev alacaksak bari farklı bi yer olsun diyoruz....hem farklı bir yer hemde farklı bir ev.....değişiklik olsun bize.....sürekli ,bir ayağımızın orada olduğu yere tayin istiyoruz...yani Burhaniye'ye çok yakın olan Edremit'e.........

1. 12.EV.....ve son durağımız Edremit......kendi evimiz....bize ait....ev daha daha güzel.....artık duvardaki çiziği kafaya takmak yok...veya kırılan bir köşeyi.....bu evimizde maceralarla dolu....neresinden anlatmaya başlasam bilemiyorum.....evi teslim edeceklerine güvenerek daha inşaat halinde girdiğimiz ama bir sene boyunca bi türlü bitmek bilmeyen güzel evimiz...kışı , tesisatçılarla,boyacılarla,elektirikçilerle geçirdiğimiz evimiz.....teslim edileceğine güvenerek evde oturmaya başlayan akıllı nadir insanlarız biz.....:))) zorlu bir kış mevsiminin ardından yazı balkonda geçiren, akşam çaylarını içerken neler yaşadığımızı, hangi aşamalardan buralara geldiğimizi , tanıştığımız dostlarımızı , heryerde bir hatıra bırakarak bu günlere geldiğimizi konuşup ,çayın ve lafın bittiği noktada içeri girip sürgülü kapımızı çekerek ,stor perdemizi indirerek huzura erdiğimiz güzel evimiz.....:))))

Bu yazıyı yazacağım aklımın ucundan geçmezdi ama yazıyorum valla :)) 13.ev....dile kolay ,ömre zor...edremite son durağım yazmışım sanki kendi huyumu bilmiyormuşum gibi :) bu yazım için bile son durağım diyemeyeceğim çünkü şuan bu yazıyı yazdığım yerde de kalıcı değilim. durduk durduk duramadık ,biraz aile baskısı birazda yeni yerler keşfetmek için (ki eşim üniversiteyi burada okumuş) Konya'ya tayin istemeye karar verdik. tabiki çıktı. evimizi canım evimi tekrar dönme vaadiyle arkada bırakarak Konya'ya gittik.

1. 13.EV.... ah Konya...ev bulamadığım ,bulduklarımın da kirası servet olan ,bir ay boyunca ev aramak için gezdiğim Konya..Edremit'ten geldiğimizi duyanların ,buraya niye geldiniz ki diyerek pişman olmamı sağlayan Konya....bir ay ev gezdim çünkü eski evimin konforunu aradım.alışmışım illa sıfır ev olacak . ev bakıyorum ama heryer bina üstüme üstüme geliyor. el yapımı parklar çok ama gözüm kaz dağlarını arıyor,nefes alamıyorum sanki , oksijen yok gibi. girmediğimiz emlakçı kalmıyor. bana 12.katta var diyor,10.katta var diyor. been asansörle 10 a basacağım ve kalpten gitmeden yukarı çıkacağım imkansız gibi..asansöre binemem , 10.kattan aşağı bakamam zaten.artık eski evime benzer,sıfır bir daire buluyorum. en üst kat ama 5.kat neyseki. eski evimden bi tık daha güzel gibi ama onda olan bunda yok. kullanışlı değil ,o huzuruda bulamadım açıkcası. yerden ısıtmalı ,doğalgazla ilk tanıştığım evim. önce kombiden , onun vanalarından korkuyorum sanki heran doğalgaz patlayacak . alışıyorum tabiki. nelere alışmadım ki. Konya soğuk kışın evi ısıtamıyoruz en üst kat olunca . yerden ısıtmayı sevmiyoruz çünkü ısıyı hissedemiyoruz . duvarlar kağıt kaplı. çocuklar yırtacak diye sürekli onları takip ediyorum. pimpiriklilik hat safhada çünkü kiracıyım burada. kocaman bir balkonu var ama balkonda çeşme yok ,yıkamak için su taşıyosun ve bu çok sinir bozucu eski evimde öylemiydi :(  eve ısınamadım ,Konya'ya ısınamadım..tek iyi tarafı bol bol gezdim.ilk defa bu kadar gezdim..çevre ilçeleri ,Konya nın içini ,park bahçe türbe cami ne varsa. mesela Japon parkı,Kelebekler vadisi,çatalhöyük,göksu şelalesi mutlaka gezilecek yerlerden. evet ikinci senem ama kalıcı değilim burada da. şuan öğretmenlik için tayin bekliyorum nasipse bu kışa yeni bir yerde başlayabilirim. ve yine nokta koyamadığım bir yazının sonuna geldim..bu postu daha ne kadar uzatabilirim bilmiyorum..sevgiyle kalın şimdilik :) 11.03.2020

galiba bize bi karavan olsa daha iyi olcak......hep biz evi taşıdık..birazda o bizi taşısın dimi ama....eski türk beylikleri bizden daha az göçmüşlerdir kesin.....yada biz yanlış zamanda doğduk.:)benim için en iyisi oba reisliği....göçmekte üstüme yok çünkü........

lafı çok uzattım....inşallah sıkılmadınız......28 yaşındayım....10 yıllık evliyim..ve 10 kez taşındım....son durak Ankara olacak benim için ama burhaniyenin tadına bakmadan gidemedik işte:) :) :)

" yukarda yazdığım tarihler en son Burhaniye'ye kadar olan tarihler...artık 32 yaşında 14 yıllık evli bir insanım..ve 12. evimde oturuyorum :) "
tarife geçebilirim....

tarifi hdidemlezzetdenizinden aldım......çok beğendim..teşekkür ediyorum kendisine.....bazı ufak değişiklikler yaptım......çok büyük değil ama......


malzemeler....

• 4 adet yumurta
• 1 su bardağı şeker
• 1 su bardağı süt
• 1 paket kab.tozu
• 5 yemek kaşığı kakao
• 3-4 bardak un

krema.....

• 1 paket kremşanti
• 1 bardak süt
• muz dilimleri(ben eklemedim)

üzerine.....

• bir paket kakalou puding(ben çikolata sosu kullandım....)
• kenar süslemesi için çikolata rendesi...

yapılışı.....

1. kek malzemeleri çırpılır...yağlanmış unlanmış kalıba dökülür..
2. 180 derecede pişirilir....
3. soğuyunca üç kata bölünür.....
4. krem şanti süt ile çırpılır.....
5. keklerin aralarına şanti sürülür,muz dilimleri eklenir...
6. üç kat bu şekilde çıkılır.....
7. bu şekilde 20 dakika kadar dolapta bekletilir.....
8. puding veyada çikolata sosu tarifine göre hazırlanır....
9. kekin ortasına küçük bir artı kesilir....bu artıdan içeri doğru sos dökülür....
10. kekin kenarları çikolata ile kaplanır....

not.....ben kekimi traşlayınca artan parçaları ufaladım...yine artan şanti ile hindistan cevizide ekleyerek yoğurup yuvarladım....pastamın üzerini süslemede kullandım......